خیابان جزیره
هوا
برادری کنید بگویید
به چه گناهی مرا از قرن آرام چهارم هجری،
به قرن پُر از تنش بیستم میلادی
تبعید کرده یید؟
به چه گناهی؟
آیا کسی سلامی گفته است
که محکومِ سکوتِ جوابش باشم؟
آه! ضرورت های باشکوه انسانی!
زمان طولانی تر ازآن چیزی ست
که ساعت به ما نشان می دهد!
اکنون که نه در دنیای واقعیت
ونه در تخیلات خود هستم،کجایم؟
این تاق تاقِ استخان های انسانی یخ زده است،
که خورشید را به مرور از دست داده!
کسی قادر به بالانگریستن نیست،
وگرنه سرگردانی این همه سیاره های سُرخِ بزرگ،
باید معنایی داشته باشند . . . . .
نوشته شده توسط سهند در سه شنبه 90/10/6 و ساعت 10:56 صبح | نظرات دیگران()
